Het lukt niet

Het lukt niet. Ik kan het niet (meer). Het kan zijn dat ik perfectionistisch aan het doen ben, maar ik vind dat ik echt niet kan schrijven. Als ik mijn vorige posts doorlees, lopen de zinnen niet goed en zit er bovendien al helemaal geen verhaal meer in op een gegeven moment. Het kan zijn dat ik zo'n warhoofd ben geworden de laatste tijd, dat het niet meer lukt. Maar het kan ook zijn dat ik het gewoon nooit gekund heb en mensen me een vals idee hebben gegeven. Hoe dan ook, ik ben niet tevreden, maar  ik heb ook geen zin om al die (het aantal is niet zo veel, de inhoud wel) posts na te gaan kijken. Ik denk dat ik het gewoon zo laat en dat ik ga proberen beter te schrijven. Wish me luck

The secret

In mijn eennalaatste (google spelde het zo) blogpost vertelde ik over mijn project 1316. Ik had nooit verwacht dat ik zo snel al een update kon schrijven, maar ik vond dit toch wel een update waard. Op 2 gebieden is namelijk vooruitgang geboekt. De dag na mijn post is mijn vader opeens weer begonnen met mijn kamer en als het goed is, heb ik morgen licht! Verder begon mijn moeder opeens over een aanbieding in de krant voor een reis naar Londen. Het is bijna geboekt en we gaan waarschijnlijk in de voorjaarsvakantie 4/5 dagen daar naar toe. Ook zijn de prijzen voor de vakantiekampen ineens bekend en is bijna ook een kamp voor mij van 2 weken naar Oost-Europa geboekt. Als dit allemaal doorgaat, ga ik 3 keer echt op vakantie dit jaar (ik was de werkweek van school vergeten)! Hier ben ik echt heel erg blij mee.

De titel van deze post is the secret, omdat ik gisteren (inmiddels eergisteren) de film the secret heb gezien. Die film gaat over de wet van de aantrekkingskracht. Die wet/de mensen die er in geloven zeggen dat je alles naar je toe kunt trekken wat je wilt en daarmee ook wat je niet wilt. Misschien heb ik met die post van een paar dagen geleden wel heel sterk die dingen aangetrokken en gebeurt er daarom wel eindelijk iets... We zullen zien!

Lezen

Vanaf het moment dat ik het kon (wat vrij vroeg was, ik was net 6 denk ik) verslond ik boeken. Dat hield ik vol tot ongeveer de 1e klas. Ik kreeg een iPod Touch en op de momenten dat ik 'normaal' las, was ik nu spelletjes aan het spelen, YouTube filmpjes aan het kijken enz. Dit gebeurde gewoon en ik had er niet echt een reden ofzo voor. Totdat we in de herfstvakantie naar een klein boekwinkeltje in Zutphen gingen en ik weer eens ouderwets naar de boeken ging kijken. Daar zag ik het boek: het was best een fijn leven van Gabrielle Zevin. Binnen een weekend had ik het uit. Daarna viel ik weer een tijdje terug in mijn oude patronen, tot het moment dat ik me herinnerde dat er een bibliotheek bestond. Ik zocht Gabrielle op en ja hoor, de bieb had een ander boek van haar. Toen ik daar toch was, heb ik maar meteen een enorm dik boek van Thea Beckman meegenomen. Een week of 2 later dwong mijn The Hungergames verslaafde vriendin, om ook THG te gaan lezen. Ik was nu toch bezig en besloot het eerste deel in het Engels te lenen, met nog 2 andere boeken die ik ergens zag staan.

Het mag dus in de krant: ik lees weer!

Project 1316

Eerst even een uitleg. Ik erger me aan best veel dingen. Vooral dingen die telkens maar niet  gebeuren. Laat dat nou net een valkuil zijn voor mijn familie. Daar ben ik klaar mee. Nu ik 16 ben en er verwacht wordt dat ik volwassener word, ga ik aan de gang met de grootste dingen en doe ik het gewoon! De naam komt doordat het 2013 is en ik het dit jaar wil doen. Als een soort volwassen worden iets, vandaar de 16.